ادبی-تاریخی

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم ******* لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

ادبی-تاریخی

در دایره قسمت ما نقطه تسلیمیم ******* لطف آن چه تو اندیشی حکم آن چه تو فرمایی

فلسفه سفره هفت سین


هفت سین به معنای هفت قلم شیئی که نام آن ‌ها با حرف " س " ( سین ) آغاز می‌ شود ، یکی از اجزای اصلی آیین‌ های سال نو است که پیشینه ‌ی ایرانیان آن را برگزار می‌ کنند . این اقلام سنتاً در سفره‌ ی هفت سین چیده و به نمایش گذاشته می‌ شوند . این سفره ‌ای است که هر خانواده ‌ای بر روی زمین ( یا بر روی میز ) در اتاقی که معمولاً به میهمانان گرامی اختصاص داده شده می‌ گسترد و این اقلام بر روی آن قرار داده می‌ شود :

در بالای سفره ( در دورترین فاصله از در ) آینه ‌ای گذاشته می‌ شود ، که در دو طرف آن شمعدان‌ هایی دارای شمع نهاده شده ( سنتاً مطابق با شمار فرزندان خانواده ) ، در پایین آن نسخه‌ ای از قرآن ( از شاهنامه یا دیوان حافظ نیز استفاده می‌ شود ) ، تُنگی که معمولاً حاوی یک ماهی لایی ( بسیاری از خانواده‌ ها یک کوزه آب باران را که قبلاً جمع آوری شده و یا کاسه آبی که حاوی برگ سبز انار ، نارنج ، یا شمشاد است نیز می‌ افزایند ) ، ظرف‌ های حاوی شیر ، گلاب ، عسل ، شکر ، و ( 1 ، 3 ، 5 یا 7 عدد ) تخم مرغ رنگ‌ آمیزی شده گذاشته می‌ شود . مرکز سفره عموماً با گلدانی از انواع گل ‌ها ، معمولاً سنبل و شاخه‌ های بیدمشک فرو گرفته می‌ شود . کنار آن ، سبزه و دست‌ کم شش قلم دیگر که با حرف سین آغاز می‌ شوند ( تشریح شده در زیر ) ، ظرفی حاوی میوه ( سنتاً سیب ، پرتقال ، انار و به ) ، چند نوع نان ( اغلب شیرین ) ، ماست و پنیر تازه ، شیرینی ‌های گوناگون ، آجیل ( مخلوط خشک و بو داده شده‌ی تخم‌ های نخودچی ، خربزه ، گندم برشته ، برنجک ، و فندق و گردو ، که همگی با کشمش آمیخته ‌شده‌ اند ) قرار داده می‌ شود .

بقیه در ادامه مطلب


چیزهایی که با " س " آغاز می گردند و بر سر سفره جای می گیرند معمولا عبارتند از :

1. سبزه ، یعنی ، گندمی ( یا جو ، گاهی نیز عدس ) که به بلندی چند اینچ درون قطعه پارچه‌ی سفیدِ نازک پیچانده شده به گرداگرد کوزه‌ ای گلی روییده است ( امروزه سبزه در یک ظرف سفالین کم ‌گود رویانده می‌ شود ) ؛

2. سپند ( اسفند ) ، تخم سداب کوهی که اغلب در یک بخورسوز گذاشته می‌ شود و درست پس از آغاز سال سوزانده می‌ شود ؛
3. سیب ، پیش ‌تر یاد شد ؛
4. سکه ، چند عدد سکه ‌ی نو ؛
5. سیر ( سابقاً همراه با ریشه‌ هایی که برای شباهت دادن به شرابه‌ های رنگین ، قرمز رنگ می‌ شدند ) ؛
6. سرکه ؛
7. یک کاسه سمنو ( شیرازی ‌ها و کرد ها سمنی می‌ گویند ) .

این فقره ‌ی آخر بدین شیوه تهیه می‌ شود : مقدار مناسبی گندم برای سه روز در آب ( ترجیحاً آب بارانی که برای این منظور فراهم شده ) خیسانده می‌ شود و سپس بر روی یک سینی فلزی پهن گردیده و با پارچه‌ ای سفید پوشانده می‌ شود . هنگامی که گندم اندکی رویید ، بر روی تخته‌ ای سنگی یا چوبی خُرد و بعد درون هاون کوبیده می‌ شود و شیرابه‌ ی آن با آب داغ ، روغن و آرد مخلوط گردیده و همه‌ ی آن به وسیله‌ ی زنان ( هیچ مرد بالغی مجاز با مشارکت در این فرایند نیست ) به آهستگی پخته می‌ شود ( اغلب یک شب کامل صرف آن می‌ گردد ) ؛ نتیجه ‌ی کار یک خمیر غلیظ ، شیرین و به رنگی مایل به قرمز است ، که بخشی از آن برای سفره‌ ی نوروز کنار گذاشته می‌ شود و باقی آمده ‌ی آن در میان همسایگان پخش می‌ شود ، که آنان نیز ظرف حاوی سمنو را همراه با یک یا چند عدد تخم مرغ رنگ شده یا برگی سبز باز می‌ گردانند .

چند نکته را باید پیرامون سفره ی هفت سین گوشزد نمود :

1- به وارونه ی نام سفره ی هفت سین ، همواره چیزهای دیگری که با " س " آغاز نمی شود بر سر این سفره گذارده می شود . همچنین می توان گفت که همواره شمار چیزهای سین دار بر سر سفره ، بیش از 7 می شود و کمابیش سنجد ، سماق ، سوهان ، سیاه دانه و سرمه نیز بر خوان هفت سین گذاشته می شود .

2- این سفره تنها ویژه ی نوروز نیست . در بسیاری جاها این سفره در آیین های عروسی چیده می شود . در برخی جاها نیز در شب جشن چله ، چنین سفره ای برپا می گردد . در بخشی از کاشان ، این سفره در جشن اِسبندی ، در 25 بهمن ، برابر با روز نخست اسفند در گاهشماری رسمی ، چیده می شود .

3- شماری از مردمان آریایی نژاد و اقوام ایرانی زبان چون کرد ها ، تاجیک ها ، ارمنی ها که سهم بزرگی در گستره ی پهناور فرهنگ ایرانی دارند چنین سفره ای با این ویژگی ها ، در آیین نوروزی خود فراهم نمی کنند . حتی کرد ها و زرتشتیان که از محافظه کارترین قشر های پاسدارنده ی آیین های ایرانی اند نیز دارای چنین رسمی نیستند . هر آینه چندیست که به آرامی این آیین در میان ایشان نیز رواج یافته است .

4- می دانیم که در زمان فرمانروایی ساسانیان ، مردم با رویاندن هفت گونه تخم بر روی هفت ستون به پیشواز نوروز می رفتند و بر سر خوان نوروز خود ، سینی هایی دارای هفت شاخه گیاه ( گندم ، جو ، برنج و غیره ) و یک گِرده نان درست شده از هفت گونه غله می گذاشتند . ولی تفاوت های بنیادینی میان آن سفره و سفره ی هفت سین امروزی دیده می شود .

کهن ترین اشاره ای که به چیده شدن سفره ی هفت سین شده ، ارجاعی نا استوار است به یک دست نوشته ی کهن پارسی ، منسوب به دوران صفوی و مورخان سده ی 19 در گزارش های خودا از آیین های نوروز کمتر به این رسم اشاره نموده اند . تنها Heinrich Brugsch ، که در 1860 در تهران بود و جشن نوروز را با برخی جزییات آن شرح داده است ، ادعا می‌ کند که ایرانیان با کاشتن گل ‌هایی با نام ‌های آغاز شونده با حرف " س " در باغ ‌های ‌شان به پیشواز جشن ملی‌ شان می ‌روند .

شاید بتوان ریشه های این آیین نغز را در باور های کهن ایرانیان باستان بازجُست و تا اندازه ای به آن دل استوار بود . اگر کلیت سفره ی هفت سین را بپذیریم پس آن را با امشاسپندان در پیوند خواهیم دید . گستراندن سفره ی هفت سین در شب نوروز و رواج این باور که روان مردگان بر آن فرود می آیند و در آن انباز می شوند ، آشکارا آن را با جشن روان ها ( فروردینگان ) همپیوند می گرداند :

شیر : گاو و وهومنه / بهمن
شمع ‌ها : آتش پاک و اشه وهیشته ( اردیبهشت )
سکه ‌ها : ثروت و خشثره‌ویرییه ( شهریور )
سُنبل : هم هئوروتات ( خرداد ) و هم امرتات ( امرداد )
بیدمشک : آرمیتی / سپندارمذ ، چنان که سپند ( اسفند )
آب باران : ایزدبانوی اناهید
سمنو : که برای سفره کاملاً بایسته است و آن چنان نیروبخش قوای جنسی دانسته می‌ شود که برخی آن را " نیروی رییس خانواده " می ‌خوانند ، می ‌بایست به اناهید منسوب باشد ، چرا که سمنو را تنها زنان تهیه می‌ کنند .
ماهی : کر Kara ، که در دریای اسطوره‌ ای وئوروکشه Vourukasha می‌ زیید و جانوران زیان ‌بار را می زداید .

سین های باستانی :
سفره‌ ای است که ایرانیان هنگام نوروز می ‌‌آرایند . این هفت قلم " سین " می ‌توانند هر چیزی با آوای آغازین " سین " باشند ( نمادی از " سپنتا " ) . برای مثال این هفت قلم " سین " بسیار رایج هستند :

. سبزه - نماد نوزایی ( تولد دوباره )
. سیب - نماد زیبایی و تندرستی
. سمنو - نماد فراوانی ( برکت )
. سیر - نماد پزشکی ( درمان یا طب )
. سنجد - نماد عشق
. سکه - نماد دارایی
. سرکه - نماد شکیبایی و عمر
. سماغ - نماد ( رنگِ ) طلوع خورشید
. سنبل

دیگر سین‌ ها :
سوسن . سبزی . سنگک . سپند . سیاهدانه

دیگر اقلام :

. کتاب - به نشانه تمدن و خردورزی : حافظ و شاهنامه و ( مسلمانان معمولاً قرآن را انتخاب می کنند )
. آینه
. ماهی سرخ
. یک جفت نوروزی ( شمعدان اصیل ایرانی )
. تخم مرغ رنگی
. کاسه‌ ای از آب که پرتقالی در آن غوطه‌ ور است ( به نشانهٔ زمین در فضا )
. یک شیرینی ایرانی ( مانند باقلوا ، شیرینی آردنخودچی ، ... )
. همچنین :
گلاب . آجیل . شکلات . گل نرگس . دیوان حافظ یا شاهنامه . ...

نکته ی جالب توجه این که این سفره در دوران باستان " هفت شین " ( شهد ، شکر ، شیرینی ، شراب ، شببو ، شالین ، شبدر ) بوده است اما در پی ممنوعیت شراب در ایران در قرن 3 هجری این هفت " سین " بود که جای هفت شین را گرفت ، در اصل هفت شین ثابت بود اما هفت سین تقریبآ هر چیزی که از نظر مردم خوش یمین باشد و با سین شروع شود می‌ تواند باشد . این سفره اجزائی دیگر هم دارد مانند آینه که نماد نور و راستی است ، ماهی که نماد زندگی نیک بختی است ، شمع که نماینده آتش است ، گل که نماد دوستی است و کتاب که نماد دانائی است .

تاریخچه ی هفت سین
در میان تمامی جشن ها و شادی هایی که در ایام نوروز برگزار می شود نباید ششم فروردین زادروز اشو زرتشت پیامبر راستین ایران زمین را از یاد ببریم . اشو زرتشت در تاریخ ایران زمین از جایگاه ویژه ای برخوردار است مردی که از سرزمین آذربایجان برخاست و با اندیشه و گفتار و کردار نیکش پیام آور صلح و دوستی و خردورزی در جهان گردید تا ایرانیان برای قرن ها به عنوان نخستین ملت یکتا پرست دنیا راه خود را از دیگر ملل دنیا جدا نمایند و در پرتو گفتار های هدایتگر و روشنگرش سرزمین اهورایی خویش را به عنوان پرچمدار صلح و یگانه پرستی به جهانیان معرفی نمایند و نشان دهند که راه در جهان یکیست و آن راه راستی است . هر چند قدمت نوروز به عنوان کهن ترین آیین ملی در جهان بسیار قدیمی تر از زمان زرتشت است اما اندیشه ها و باور های آیین مزدیسنی در این جشن باستانی تاثیر بسیاری گذاشته است .

در آیین زرتشت مراحل شناخت و عرفان به هفت مرحله تقسیم می شود و یک جوینده راه راستی باید در پرتو این هفت فروزه اهورایی به پیش رود و با سرلوحه قرار دادن هر یک در زندگی خویش راه نیک از بد و درستی را از نادرستی تشخیص دهد . هر یک از این هفت فروزه اهورایی که به اصطلاح امشاسپند نامیده می شوند و به جهان مینوی تعلق دارند در جهان مادی نیز برای آنها نماینده ای تعبیر شده است .

در راه رسیدن به شناخت کامل نخستین گام بهمن یا اندیشه نیک است اشو زرتشت چگونه خدا را شناخت و به مردم شناسانید ؟ اشو زرتشت فراگیری و شناخت و دریافت را بر پایه پرسش و پاسخ استوار ساخت . از خود می پرسید : چه کسی این زمین و آسمان و ستارگان را آفریده است ؟ چه کسی گیاهان را پدید آورده است و چه کسی حیوانات را هستی بخشیده ؟ با خرد ذاتی خود و دانش فراگیری از راه گوش و چشم کنکاش می نمود جستجو می کرد و می پرسید می خواند و می شکافت و در پایان بیاری اندیشه پاک پاسخ پرسش خود را در می یافت .

هرمزد ـ اشاسپنـد اولی هرمزد یا اهورا مزدا می باشد به معنی سرور دانا . اشو زرتشت دریافت که اهورا مزدا آفریننده یکتاست اوست که با دانش خود دانش ها را آفرید . زمین و آسمان را آفرید و جهان و جهانیان را هستی بخشید . و بدین ترتیب نخستین گام را در راه بالندگی انسانی که همان اندیشه نیک می باشد برداشت و به کمک یانش اهورایی نیرویی برتر از اندیشه و خرد که اندیشه و خرد نیز آنرا تایید می کند و بر گرفته از روان و خرد الهی و جهانی است به حقایق دست یافت و این خرد الهی که از آن می توان به دل آگاهی نیز تعبیر نمود سرچشمه شناخت و معرفت اهوراییست . قرار دادن شیر بر سفره هفت سین و خوان مهرگانی به این امشاسند نسبت داده شده است . هرمزد در اوستابی اغاز و بی انجام وبا صفات پاک و دانا وتوانا و بی همتا ذکرشده . اولین روز فروردین هرمزد نام دارد و در اوستا نیز فصل مخصوصی به نام هرمزدیشت است که در میان صفات دانایی و توانایی خداوند جهان ( اهورا مزدا ) می باشد .

این یشت در روز اول هر ماه خوانده می شود . انسان در راه پیمودن کمال ابتدا باید خدای مهربان را شناخته و به یگانگی او ایمان بیاورد و بعد از آن سایر مراحل و مراتب کمال و ترقی را طی کرده و از صفات شش اشاسپند دیگر پیروی نماید .
در سنت زردشتیان هر کدام از گل های خوب به یکی از اشاسپندان متعلق است که از میان درخت گل مورد که همیشه سبز و خرم است و آسیب خزان نمی بیند مخصوص اهورا مزدا است .

دومین گام اشاوهیشتا یا امشاسپند اردیبهشت است که به معنای راستی و درستی و تقدس و پاکی و یا نیکو ترین آئین ایزدی والاست . قانون دگر ناپذیری است که آفرینش را نظم می دهد اشا نشانه خواست اهورایی است . اشا راه راستی است و پویندگان آن راه به خوشبختی می رسند و به بیان ساده تر اشا بیانگر هنجار ها و قانون های حاکم بر جهان هستی است و هر کس باید با اندیشه نیک این راه درست زیستن را انتخاب کرده و بر طبق راستی رفتار نماید و از کجروی پرهیز کند چرا که طبق قانون اشا نتیجه اعمال خود را درو می نماید و این میوه کارکرد خودشان است نه مجازات خداوند . بارها شاهد بودم که بسیاری از دوستان دین زرتشت را دینی کهنه و متعلق به زمان های گذشته می دانند اما در پاسخ به این عده می توان گفت بر طبق قانون اشا انسانها باید خود را با هنجار ها و نظم های پیرامون خود هماهنگ سازند دین زرتشت بر خلاف دیگر ادیان برای جزئیات تصمیم گیری نمی نماید اصول کلی در گات ها بیان گردیده اما جزئیات به خرد و دانش واگذار شده تا بتوانند خود را همگام با زمان تطبیق دهند و همراه سازند . روشن کردن شمع در سفره هفت سین به خاطر روشنایی آن و یا قرار دادن آتش در آتشدان به خاطر پاکی که آتش می آفریند و پلیدی ها را نابود می کند و می سوزاند به همین دلیل است .
این فرشته در عالم روحانی و معنوی مظهر صفات راستی و درستی و نماینده ی آئین جاودانی اهورا مـزدا و در جهـان مادی نگهبان همه ی آتش های عالم است . در میـان گل ها مـرزنگوش به این فرشته متعلق است .

سومین گام شهریور و یا خشتراوییریا به معنای توانایی برگزیدنی ، کشور آرزو شده یا سلطنت خواسته شده است . خشترا از ریشه خش به معنای توانایی است . این فروزه را به شهریاری خدایی تعبیر کرده اند . اما استاد وحیدی در همان معنی اما به تعبیری دیگر آنرا شهریاری بر میل بیان نمودند و فرهنگ ایرانی می گوید که ای انسان تو باید بر میل های خودت شهریاری و فرمانروایی داشته باشی چرا که میل انسان حد و مرز ندارد به نوعی دیگر می توان شهریور را کنترل بر نفس اماره که در روایات اسلامی از آن بسیار گفته شده بیان نمود . بدست آوردن شهریور به هر انسانی توانایی اهورایی را می بخشد که هیچ چیز نمی تواند آن را از بین ببرد در جهان مادی نیز نگهبانی فلزات به این فروزه نسبت داده شده چرا که فلزات نیز هیچ گاه از بین نمی روند و آتش هر چقدر بر آنها قرار گیرد محکمتر و قدرتمندتر نیز می شوند فلسفه قرار دادن سکه در سفره هفت سین نیز شهریور می باشد . این فرشته در عالم معنوی نماینده ی سلطنت آسمانی و قدرت رحمانی است و همیشه خواهان فرو بزرگی است . در جهان مادی نگهبان زر و سیم و آهن و سایر فلزات می باشد از میان گل ها گل ریحان ( شاه اسپر غم ) متعلق به این فرشته است . گلی سفید با برگی معطر .


سپنتا آرمیتی یا اسفند چهارمین فروزه بزرگ اهورامزداست استاد وحیدی این فروزه اهورایی را به معنی اندیشه نیک ترازمند ، آرامش افزاینده یا عشق پاک و سودرسان بیان نمودند . ما یک اندیشه نیک داریم که آن بهمن است آیا بهمن به تنهایی کافیست که مرا به یک راه درست برد ؟ اما همین اندیشه درست باید به دنبالش یک سپنتا آرمیتی باشد تا اندیشه نیک مرا در تراز و اندازه نگه دارد یک مثال ساده پاکیزگی است که در حالت معمول کار شایسته ای می باشد اما اگر همین از حد خود خارج شود به وسواس تبدیل می شود که برای هر انسانی درد سر ساز است . سپنتا آرمئیتی عاطفه و مهر و محبت است . ایمان و مهر به اهورامزدا و فرمانبردار اهورامزدا بودن و اندیشه نیک را از اهورا مزدا منحرف نکردن و در دنیای مادی نیز نگهبانی زمین بر آن قرار گرفته چرا که فروتنی و افتادگی پیش از هر چیز از آن خاک است و این صفات مهر و محبت و فروتنی بیشتر در میان زنان خصوصا مادران یافت می شود به همین جهت است که جشن اسفندگان را به نام روز زن و مادر در ایران باستان نامگذاری نمودند . کاشت سبزه و قرار دادن آن در سفره هفت سین نیز به همین دلیل است . گل بیدمشک به این فرشته منصوب است . در عالم معنویات نماینده ی عشق و محبت و بردباری و در جهان مادی نگهبان زرین است . زن های خوب و پارسا و خوب تربیت یافته بفرشته ی مقدس آریشتی بستگی دارند و همین لحاظ است که این فرشته در لفظ مونث می باشد . بهمن نخستین آفریده ی اهورا مزدا می باشد و برای همین مظهر اندیشه ی نیک است که نخستین پایه ی نیکی را تشکیل داده و همه ی خوبی ها از وی سرچشمه می گیرد . این فرشته در جهان روحانی و معنوی مظهر اندیشه ی نیک و نماینده ی خرد و دانایی خداوند است که انسان را از عقل و دانش بهره مند ساخته و او را به آفریدگار نزدیک می سازد .

در جهان مادی نگهبان جانداران سودمند است . خروس که در اوستا از مرغان پاک به شمار می رود و در سپیده دم با صدای خویش دیو تاریکی را می راند و مردم را به برخاستن و نماز گذاردن و کسب و کار می خواند به بهمن بستگی دارد ، هم چنین جامه ی سفید از آن اوست . در میان گل ها ، یاسمن سفید به این فرشته تعلق دارد .

و اما پنجمین و ششمین گام هاوروتات ( haurvatat ) و یا خرداد که به معنای رسایی و کمال و تمام و بی عیب و نقـص است و امرتات و یا امرداد که به معنای جاودانگی است . اهورامزدا گوهر کمال است او همه خوبی ها را در خود دارد و همه خوبی ها را از خود می دهد کمال نمادی از خود شناسی اهورامزداست . آدمیان می توانند با کوشش در راه رسیدن به کمال با به کار بردن خرد ( بهمن ) و کارکرد به راستی ( اشا ) و مهر ورزی ( سپنتا آرمیتی ) توان اهورایی بدست آورده ( شهریور ) و در راستای کمال ( خرداد ) راه پی موده خود را شناخته و به خدا برسند ( امرداد ) امرتات به معنای بی مرگی است اهورامزدا بی آغاز بی پایان و جاودانی است در اوستا امرتات و هاوروتات بیشتر جاها با هم آمده اند و این نشانه آن است که راه رسیدن به جاودانگی نایل شدن به خودشناسی و رسایی و کمال است و آدمی می تواند با خرد و راستی و مهرورزی به توانایی سازنده دست یافته و با آن توانایی به رسایی و سرانجام به جاودانگی برسد . در جهان مادی نگهبانی آبهای روان با خرداد است و در سفره هفت سین نیز ما به احترام این امشاسپند آب می گذاریم . و در فرهنگ ایرانی درخت سرو نیز به امرداد نسبت داده می شود چرا که هیچ وقت از بین نمی رود . این فرشتـه در عالم روحانی مظهر کمال اهـورا مـزدا و در جهان جسمانـی نگهبان آب است . گل سوسن نیز به او تعلـق دارد . به طور کلی این فرشته مظهر کمالات روحانی و جسمانی است .
امرداد ـ به معنی نمردنی و نابود نشـدنی ( جاودانی ) است . نماینده ی پایداری و جاودانی بودن است . گل زنبق در میان گل ها نماینده ی اوست .

آخرین گام رسیدن به اهورامزداست که در فرهنگ و عرفان ایرانی آخرین مرحله و شناخت خداوند است و انسانی که از خدایی به خودآیی رسد در این مرحله گام نهاده است . که عطار از آن به سیمرغ تعبیر می کند و حلاج ندای انا الحق سر می دهد . سخن در این باره بسیار است . ریشه کلمه جشن که یشن می باشد به معنای ستایش و نیایش خداوند هدف اصلی تمامی جشن های ایرانی از جمله نوروز می باشد . قرار دادن دانه های مختلف از گیاهان مختلف بر سفره هفت سین به نوعی سپاسگزاری از برکات خداوندی است و آرزو کردن سالی پر از خیر و برکت به همراه خوشی و تندرستی از خداوند یکتا و راز جاودانگی فرهنگ ایرانی به همین دلیل است . فرهنگی که هدف آن رسیدن به حقیقت و ناب هستی و شناخت هر چه بیشتر خداوند است .

ای خداوند جان و خرد هنگامی که در اندیشه خود تو را سر آغاز و سرانجام هستی شناختم . آنگاه با دیده دل دریافتم که توئی آفریننده راستی و داور دادگری که کردار مردم جهان را داوری می کنی هات ۳۱ بند ۸

هر کسی در این جهان باید برابر آیین ازلی اشا یا راستی که بنیاد زندگی را تشکیل می دهد رفتار کند هات ۳۳بند۱

ای هستی بخش دانا ای اشا و ای وهومن سرود هایی می سرایم که کسی پیش از این نسروده است . آرزو دارم بوسیله اشا و وهومن و خشترای فناناپذیر حس و ایمان و فداکاری در قلب هایمان افزایش یابد . پروردگارا درخواست ما را بپذیر و بسویمان روی آور و بما خوشبختی کامل ارزانی دار . هات ۲۸ بند ۳

کسی که به گوهر راستی و نیکی بگرود شهریور و بهمن و اردیبهشت و اسفند او را یاری و استواری دهند و در کوشش در راه راستی و بر انداختن دروغ پشت و پناه وی باشند چنان که در روز پسین از آزمایش سرافراز بر آید و در برابر دروغ پرستان نخستین کسی باشد که به سوی بهشت جاودان گام بردارد . هات ۳۰بند۷

مزدا اهورا با شهریاری و مهرخود به کسی که رفتار و گفتارش در پرتو اندیشه نیک و بهترین منش ها بر پایه راستی باشد رسایی و جاودانگی بخشد . هات ۴۶ بند۱

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد